Muchísimas gracias, A pena...
Así
sucia
menos borracha do que me gustaría
falo do que non seremos
e río a rentes do chan
mentres me ispen as miñas propias bágoas
canto "cheers darlin´" co alcohol do teu cuspe
e lémbroche o medo
espreitando tras os violíns do concerto
a piques de esnaquizarnos coas súas aspas
e a miña tristura adhírese á túa copa e bébesme o puro inverno de fóra
imos apertando a corda mentres nos bicamos
e non nos queda máis que a lentitude de ollármonos
pálidos
cheos de fume
engruñando docemente
coma peixiños mortos
2 comentarios:
Y no es necesario entenderlo
Se siente uno muy extraño al leerse a uno mismo, así, a toda pantalla.
Recuerdo ..hará ...sí....menos de un año...
Tenía entonces una especie de blog a medias con...
Anyway, ahora sería física y mentalmente incapaz de todo aquello.
Además, resultaría imposible.
Vaya por Dios,, imposible.
Así que,,en estas darkest hours,,sólo puedo darle muchas gracias a quien llevó aquella especie de blog ex aequo conmigo,,,Bueno, yo más ex aequo, but it´s all right.
Sólo te deseo, Lauriña, que puedas vivir momentos tan intensos como los que ahora recuerdo, aunque no te duren.
Las cosas buenas no duran. Y es justo y necesario que así sea.
También se lo deseo a la Reinadelmango y a la Paciente nº 24.
(El nick de la Reina le hacía mucha gracia. Nos pasábamos horas comentando los comentarios del blog de Lau).
- Qué, Lenny, te corroen los celos? ¿A que jode ver mis textos ahí arriba? Amigo, pues, aprende idiomas.
((Un día tengo que hablar con Lenny en mi idioma. Seguro que se quiere venir conmigo a mi país. Bueno, pues... esto lo digo off the record: uso una foto de Lenny en mi avatar en un sitio. Nunca salí tan guapo como en esa foto. Espero que no me reclame el copyright el muy mamón)).
Gracias, Lau. Lo pasé muy bien mientras traducía tu poema. Es muy entretenido dudar entre una palabra u otra. Uno se arrepiente de la elección tan pronto le da al "publicar". Y no hay nada más hermoso que equivocarse. Al terminar pensé: "voy a traducir de ahora en adelante. Me lo paso en grande,,y me parece el mejor agradecimiento a los textos de Laura".
Publicar un comentario